Vanavond heeft Frits van Dissel, fractievoorzitter van Hart voor Oegstgeest, tijdens de Gemeenteraadsvergadering zijn aftreden toegelicht.
Onderstaand zijn toelichting.
Meneer de voorzitter, geachte collega’s
Vorige maand heb ik U in de raad geïnformeerd over mijn besluit om mijn raadslidmaatschap te beëindigen, en de burgemeester daar zo spoedig mogelijk ook formeel van in kennis te stellen. Vervanging van mijn zetel in de raad zal conform de wet worden geregeld met als gevolg dat de volgende op de kieslijst mij in de Raad zal opvolgen: de heer Jaap van den Broek. Ik heb aan mijn bestuur en fractie laten weten dat ik beschikbaar blijf voor commissiewerk. Verdere verantwoording ben ik slechts verschuldigd aan onze kiezers, leden van de fractie en bestuur van Hart voor Oegstgeest.
Welnu, dat alles is inmiddels achter de rug en het is niet ongemerkt voorbij gegaan. Langs verschillende kanalen hebben mij vele berichten van begrip en ‘hart onder de riem’ bereikt en ik ervaar dat als plezierig. De aanleiding van mijn uiteindelijke besluit vind ik minder plezierig.
Verschillende jaren heb ik me met hart en ziel ingezet in de gemeenteraad. Dat heb ik met enthousiasme en veel energie gedaan. Voor inwoners van Oegstgeest en het kenmerkende karakter van ons dorp. Vanaf de oprichting van toen nog Leefbaar Oegstgeest is dat het hoofdthema van de partij geweest, tezamen met het verbeteren van de bestuurscultuur.
We zijn er als raad en college voor de inwoners en voor Oegstgeest we behoren te gaan voor helderheid, openheid, betrokkenheid en draagvlak. Dit betekent: alvorens besluiten te nemen, eerst een gedegen onderbouwing leveren, inzage in haalbaarheid bieden en alternatieven afwegen. Pas dan kan er verantwoord gekozen worden.
Als kleine oppositiepartij dreigt het risico van frustratie: we krijgen niet vaak onze zin. Maar dat is niet de reden van mijn opstappen. Ik denk dat Leefbaar Oegstgeest en later Hart voor Oegstgeest toch haar stempel heeft kunnen drukken, bijvoorbeeld met de aandacht op het dorpse karakter en het groen blijven leggen, en we hebben een behoorlijk bijdrage kunnen leveren in de jarenlange discussie rond regionale samenwerking en, niet te vergeten: we hebben de financiële duurzaamheid van de gemeente onder de aandacht weten te houden.
Wat is de reden dan wel. Alle raadsleden zijn onderdeel van het hoogste gezag in de gemeente en zijn allen verantwoordelijk voor de gang van zaken, voorzieningen, maatregelen, besluiten en afspraken. Allemaal. Ook zij die er een afwijkende mening op na houden en tegen een besluit hebben gestemd. Ook zij moeten met consensus leven en besluiten en afspraken respecteren. Hart voor Oegstgeest doet dat en dat doe ik ook.
Maar ik verwacht ook van anderen dat ze dat doen. Nu begint bij mij de onvrede. Ik zie te vaak dat belangen van externe partijen gaan meespelen, meningen van bewoners en adviezen niet altijd worden gerespecteerd en nog erger: dat afspraken niet worden nagekomen. In regionale zaken, bebouwing in Nieuw Rhijngeest-Zuid, inbreiding en verdichting, bestemmingsplannen, ontwikkelingen en Structuurvisie, studentenwoningen, Overgeest, Kunstgras in de Overveerpolder, Monumenten en Natuur, beleid en financiën – kortom op vrijwel alle terreinen.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken -heet dat netjes- dat Oegstgeest zich aan het verstedelijken is naar Leids model, afspraken met ontwikkelaars en studentenwoningen voor de Universiteit, onze wethouder in het bestuur van de overkoepelende Stichting Bio Science Park. Eerdere afspraken mogen daarvoor worden verbroken.
De bestuurscultuur van ‘we doen het voor de inwoners en voor Oegstgeest’ wordt snel ‘we doen het voor Leiden, de Universiteit, de ontwikkelaar en Bio Science’.
Dat is niet goed. En als er dan (terecht) een wethouder over valt en een partij het vertrouwen opzegt in de coalitiepartners, dan gaat het echt mis. En nog meer mis als na twee maanden praten en twee formateurs ineens alles weer op oude voet verder gaat.
Dat gaat dan direct ten kostte van draagvlak, enthousiasme en energie. En niet alleen bij mij.
Ik kan daarvoor geen verantwoording dragen, en dat moet ik wel als mede-raadslid.
Ook ik moet nogal eens uitleggen hoe dat toch allemaal maar mogelijk is.
Ik kan en wil dat niet. En dat heeft geleid tot mijn besluit om met het raadswerk te stoppen.
Ik wens een ieder in de deze raad wijsheid en succes,
en Karin en Jaap: sterkte, ik blijf jullie steunen.
Meneer de voorzitter, geachte collega’s, dat was het.